متغیرها یک مفهوم اساسی در برنامه نویسی از جمله جاوا اسکریپت هستند. آنها به ما اجازه می دهند داده ها را در کد خود ذخیره و دستکاری کنیم. در جاوا اسکریپت، چندین مرحله برای درک متغیرها وجود دارد. بیایید این مراحل را با جزئیات بررسی کنیم:

مرحله 1: اعلام متغیر برای ایجاد یک متغیر در جاوا اسکریپت، ابتدا باید آن را با استفاده از var، اعلان کنیم. یا const کلمه کلیدی. این اعلان به مفسر می گوید که متغیری با یک نام خاص وجود دارد و می‌تواند برای ذخیره مقادیر استفاده شود.

مرحله 2: تخصیص متغیر پس از اعلام یک متغیر، می‌توانیم با استفاده از عملگر تخصیص (=) یک مقدار به آن اختصاص دهیم. این مقدار در سمت راست اپراتور را به متغیر سمت چپ اختصاص می دهد.

مرحله 3: قوانین نامگذاری متغیر جاوا اسکریپت قوانین خاصی برای نامگذاری متغیرها دارد. آنها باید با یک حرف (a-z، A-Z)، زیرخط (_) یا علامت دلار ($) شروع شوند. کاراکترهای بعدی میتوانند شامل حروف، ارقام (0-9)، زیرخط یا علامت دلار باشند.

مرحله 4: دامنه متغیر متغیرها در جاوا اسکریپت دارای محدوده هستند که دسترسی آنها را در قسمت های مختلف کد تعیین می کند. سه نوع دامنه وجود دارد: دامنه جهانی، محدوده عملکرد، و محدوده بلوک (با استفاده از let و const با ES6 معرفی شد).

مرحله 5: انواع متغیر جاوا اسکریپت زبانی است که به صورت پویا تایپ می شود، به این معنی که متغیرها میتوانند مقادیر مختلفی را در خود نگه دارند. انواع متغیرهای اصلی در جاوا اسکریپت عبارتند از:

  1. Number: مقادیر عددی را نشان می‌دهد.
  2. رشته: نشان دهنده داده های متنی است.
  3. Boolean: نشان دهنده درست یا نادرست است.
  4. تهی: عدم وجود عمدی هر مقدار شی را نشان می دهد.
  5. تعریف نشده: یک متغیر بدون مقدار اولیه را نشان می دهد.
  6. Object: مجموعه‌ای از جفت‌های کلید-مقدار را نشان می‌دهد.
  7. آرایه: نشان دهنده فهرست مرتب شده ای از مقادیر است.
  8. عملکرد: نشان دهنده یک بلوک کد قابل استفاده مجدد است.

مرحله 6: ارتقاء متغیر در جاوا اسکریپت، متغیرهای اعلام شده با کلمه کلیدی var در مرحله کامپایل در بالای محدوده خود قرار می گیرند. این بدان معناست که شما می‌توانید قبل از اینکه یک متغیر در کد اعلام شود به آن دسترسی داشته باشید و از آن استفاده کنید. با این حال، فقط اعلامیه بالا می رود، نه تکلیف.

ارتقا

مرحله 7: تخصیص مجدد متغیر متغیرها در جاوا اسکریپت را می توان با مقادیر جدید با استفاده از عملگر انتساب مجدداً تخصیص داد. این به ما امکان می دهد مقدار ذخیره شده در یک متغیر را در صورت نیاز در سراسر کد خود به روز کنیم.

اکنون که 7 مرحله برای درک متغیرها در جاوا اسکریپت را پوشش داده‌ایم، اجازه دهید برخی از انواع متغیرهای رایج در جاوا اسکریپت را بررسی کنیم:

انواع متغیرها در جاوا اسکریپت

  1. متغیرهای محلی: این متغیرها در داخل یک تابع اعلان می شوند و محدوده سطح عملکرد دارند. آنها فقط در تابعی که در آن تعریف شده اند قابل دسترسی هستند.
  2. متغیرهای جهانی: متغیرهای جهانی خارج از هر تابعی اعلان می شوند و دامنه جهانی دارند. آنها از هر کجای کد قابل دسترسی هستند.
  3. متغیرهای Block-Scoped: با ES6 با استفاده از let و const، با محدوده بلوکی معرفی شد. دامنه متغیرها محدود به بلوک (محصور در مهاربندهای فرفری) است که در آن تعریف شده اند.
  4. متغیرهای نمونه: متغیرهای نمونه به یک نمونه خاص از یک شی یا کلاس تعلق دارند. آنها برای هر نمونه منحصر به فرد هستند و می توان با استفاده از مرجع نمونه به آنها دسترسی داشت.
  5. متغیرهای استاتیک: متغیرهای استاتیک به جای نمونه هایی از آن کلاس، با یک کلاس مرتبط هستند. آنها ارزش خود را در تمام نمونه ها حفظ می کنند و می توان با استفاده از نام کلاس به آنها دسترسی داشت.

درک این نوع متغیرها به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا به طور موثر داده ها را در برنامه های جاوا اسکریپت خود مدیریت کنند.

 

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...